Kansenfabriek krijgt schilderijen Herman Put

De Kansenfabriek is enorm blij met de schenking van een tiental schilderijen uit de nalatenschap van kunstenaar Herman Put. Zijn zoon Jack woont in Waalwijk en is blij dat hij voor de werken een plaats heeft gevonden in de buurt waar hij woont en waar veel mensen ze kunnen zien.
De geschonken schilderijen sieren de zalen van de Kansenfabriek die voor vergaderingen en andere activiteiten te huur zijn. Jack Put kan ze zelf ook blijven zien. Want sinds enige tijd is hij actief binnen het Repair Café, dat iedere eerste dinsdag van de maand in de Kansenfabriek plaatsvindt.

De ongeveer 120 schilderijen en 100 beeldhouwwerken die zijn vader in zijn leven heeft gemaakt zijn in de jaren na diens dood over de hele wereld verspreid, via vrienden, familie en andere relaties. Er hangen er ook in het Gasthuis in Middelburg, waar Jacks broer woont. “Mijn broer en ik hechten er aan dat de werken van vader door veel mensen gezien kunnen worden, liefst in openbare gelegenheden. Dat zou vader ook hebben gewild, hij wilde graag iets voor de maatschappij betekenen” zegt Jack.

De schilderijen van Herman Put zijn explosies van kleur en verf. Veelal abstract. “Kunst is in de ogen van degene die het aanschouwt”, legt Jack Put uit. “Mensen zien er in wat ze willen zien. De schilderijen zijn ontzettend kleurrijk. Vader had een eigen stijl, werkte veel met in primaire kleuren geschilderde vlakken. En hij was niet zuinig met verf. Sommigen werken hebben een Karel Appel-achtige dikte met heel veel structuur.”

Herman Put stamt uit een gezin van elf kinderen. Vader Put was hoofdonderwijzer en tevens kassier van de Boerenleenbank in de Rijp (Noord-Holland). Herman volgt de ambachtsschool. Opvallend is dat de kinderen mogen studeren; dat was niet al te gebruikelijk in die tijd. Herman gaat na de Ambachtsschool bouwkunde studeren in Haarlem. Hij gaat in Beek (Limburg) bij een aannemer werken, waar hij zijn vrouw leert kennen. Herman had graag architect willen worden. Maar er moet ook brood op de plank komen en er volgt een carrière als bouwkundige.

Na zijn vervroegde pensionering stort hij zich op de kunst, daarbij lijkt het wel of hij iets in te halen heeft. Hij gaat naar Eeklo (België) om beeldhouwen te studeren en wordt daar Meester in de Kunsten. Na het overlijden van zijn vrouw ging het zware beeldhouwen in steen niet meer en legde Herman zich op schilderen toe. Op 30 augustus 2016 is hij in Middelburg overleden, hij werd net geen 86.